19. 03. 1999 CUMA AKRA
Prof. Dr. M. Es'ad COŞAN
--------------------------------------------------
Hazırlayan: Dr. Metin ERKAYA
HİZMETLERİMİZİ DESTEKLEYİN!
Esselâmü aleyküm ve rahmetullàhi ve berekâtühû!..
Aziz ve sevgili Ak-Televizyon izleyicileri ve Ak-Radyo dinleyicileri! Allah'ın selâmı, rahmeti, bereketi, ihsânı, ikramı, lütfu, dünyada ahirette, her zaman, her yerde iki cihanda üzerinize olsun... Allah hepinizden razı olsun...
Size mukaddes beldemiz Mekke-i Mükerreme'den hitab ediyorum. Allah'a hamd ü senâlar olsun, burda Türkiye'den gelen hacı kardeşlerle de karşılaşıyoruz, görüşüyoruz.
Bugün, benim konuşmayı verdiğim şu saatlerde, hac aylarının en önemlisi olan Zilhicce ayının biri oluyor. Cuma günü de ikisi oluyor. Bu durumda, eğer Suudlular takvimlerinde yazanı te'yid ederlerse, ilân ederlerse, o zaman hacıların Arafat'a çıkışları cumaya rastlayacak.
Arafat'a çıkışın, Arafat'taki vakfenin, yâni akşam ezanına kadar orda durulup dua edilişin cumaya rastlaması durumunda; hem cuma hem arafe günü cem olmuş oluyor, birleşmiş oluyor. Çok büyük sevap var. Başka haclardan yetmiş kat daha sevaplı diye sahih kitaplarda, ilmihal kitaplarında müjde var. Allah gelen kardeşlerimize böyle olmasını nasîb eylesin, muvaffak eylesin diye dua ediyoruz.
Yâni takvimde böyle ama, Suudlular da ilân edince o zaman tam rahatlayacağız. Nice nice haclara da siz kardeşlerimizin gelip, böyle yetmiş kat sevaplı, bazı rivayetlerde hacc-ı ekber de denilen böyle hacları yapmayı, Allah siz dinleyici kardeşlerime nasîb eylesin diye içten dualar ediyorum. Allah cümlemize nice nice makbul, mebrûr haclar, umreler nasîb eylesin...
a. Zilhiccenin İlk On Günü
Şimdi Zilhiccenin biri olduğuna göre, Zilhicce'nin dokuzu hacıların Arafat'a çıkacakları gün; onu da kurban bayramı. Araplar ıydül-adhâ diyorlar; adhâ da Arapçada kurban demek. Yâni kurbanların kesildiği bayram demek oluyor.
Çok şerefli, çok kıymetli, çok mübarek, çok önemli günler bu günler. Burda ilkönce bu günlerin fazîleti ile ilgili bir hadis-i şerif okumak istiyorum. İbn-i Abbas RA'dan merfûan İmam Buhàrî rivâyet etmiş. Peygamber SAS Efendimiz buyurmuş ki:
(Mâ min eyyâmin el-amelüs-sàlihu ehabbü ilallahi fîhinne min hâzihil-eyyâm, ya'nî aşre zil-hicce. Kàlû: Velel-cihâdü fî sebîllillâh? Kàle: Velel-cihâdü fî sebîllillâh, illâ racülün harace binefsihî, ve mâlihî, sümme lem yerci' min zâlike bişey'.) Sadaka rasûlüllah, fî mâ kàl, ev kemâ kàl.
İbn-i Abbas RA duymuş, nakletmiş; merfûan ondan naklediliyor hadis-i şerif. Bunun mânâsını önce müjdeli olarak size bildireyim. Başlamış olan bu önümüzdeki on günün, şu andan itibaren kurbana kadar olan zamanın önemini kardeşlerim bilsin, önceden uyanık olsunlar; tedbir de alırlar, ibadeti de ona göre yaparlar diye bu konuşmamda hatırlatmayı özellikle istedim.
Okuduğum ibarenin mânâsı şöyle: Peygamber SAS Efendimiz, Zilhiccenin ilk on gününe işaret ederek buyurmuş ki: "Allah-u Teàlâ Hazretleri'ne, esnasında amel-i sàlih yapılan günlerin içinde, yapılan ibadetlerin bu on günden daha sevimli, sevgili olduğu başka günler yoktur." buyurmuş.
Neden?.. Bu günler, Zilhiccenin on günü, hacıların hacca geldiği, İslâm'ın beş ana direğinden, rüknünden, erkânından, esasından, temelinden biri olan, uluslarası bir ibadet olan, dünya çapında bir ibadet olan, cihanşümul bir ibadet olan haccın yapılma günleri... İnsanların, dünyanın en mukaddes beldesi olan Harem mıntıkasına, Mekke ve civarına geldikleri günler oluyor.
Tabii, dünyanın her yeri için de bu zaman, en kıymetli zaman oluyor. Ve bu günlerin içinde yapılan sàlih ameller, işler, ibadetler Allah'a çok sevgili oluyor.
O halde demek ki, bu konuşmayı duyduğunuz andan itibaren, ne gibi a'mâl-i sàliha, sevaplı işler yapabilirim diye düşüneceksiniz. Bugünlerin sevabından âzamî derecede sevap kazanmak için elinizden geleni yapacaksınız.
--Salih ameller neler olabilir?..
Bir kere oruçlar çok sevaplıdır. Ama hacılar için değil; çünkü hacılar hac vazifesi yapacaklar, yorulmasınlar diye onlar için o gün oruç tutmak doğru değil, mekruh... Fakat hacı olmayan, başka diyarlarda olan, hacca gelmemiş olan müslümanlar için çok önemli bir oruç tutma günü, Arafe günüdür. Kurban bayramından bir gün önce... "O gün tutulan bir gün oruç, o güne kadar geride kalmış olan bir senenin günahlarını affettirdiği gibi, ilerideki Arafe gününe kadar, ileriki bir senenin de günahlarını affettirir." diyor Peygamber Efendimiz.
Biliyorsunuz insanlar günahı işlemedikçe sorumlu olmuyorlar. Yâni kafasında böyle bir günahı işleme niyeti olursa, sırf ondan dolayı Allah ceza yazmıyor. İşlemediği bir işlemden dolayı, fiilden dolayı, eylemden dolayı, henüz yapmadığı bir şeyden dolayı ceza vermiyor. Ama, dikkat ederseniz, Peygamber Efendimiz gelecek yılın günahları da affolacak buyuruyor. Arafe günü oruç tutmanın o kadar sevabı var ki, bir geçmiş senenin günahları affoluyor, bir de gelecek senenin günahları affoluyor.
Ben bunu sene içinde yeri geldikçe arkadaşlarıma hatırlattım. "Arafe günü oruç tutmayı defterlerinize yazın!" diye Avustralya'da Almanya'da, Türkiye'de söylemiştim. Şimdi de tam zamanı geldi, o günler yaklaştı diye söylüyorum. Arafe günü oruç tutmak çok sevap...
Tabii, bu Zilhiccenin on günü a'mâl-i sàlihayı işlemek de çok sevap olduğu için, hem bu günleri oruçlu geçirebilirsiniz, çok sevabı oruç tutarak kazanırsınız; bir...
Nafile namazlar kılabilirsiniz. Nafile namaz ne demek?.. Türkiye'de nafilenin bir ters kullanımı var; nafile uğraşmak, boş yere uğraşmak mânâsına geliyor ama, nafile ibadet demek o demek değil. Nafile ibadet, farzdan ayrı olan, fazilet babından, sevap kazanılmasına sebep olacak ibadetler demek. Bunu müslümanlar bilir de, bilmeyenler nafile sözünü yanlış anlamasınlar.
Farz olmayan oruçlar, namazlar... Bunların çok sevapları var. Meselâ, her zaman söylüyorum; sabah namazından sonra işrak vaktine kadar camide oturup, Kur'an okuyup, zikredip, kalkıp iki rekât namaz kılarsa ne oluyor?.. Bir hac ve umre sevabı kazanıyor. Hacca gelemeyenler, alın işte buyurun, sevap...
Bizim Hocamız'ın camisi İskenderpaşa'da hep bunu kendisi yaptırırdı, adet oldu. İhvânımız da dünyanın, Türkiye'nin her yerine dağıldılar, o adet oralarda da canlandı, sünnet canlandı. Ümmetin fesada uğradığı zamanda, bir sünneti canlandırana yüz şehid sevabı var. Hocamız'ın bir de ordan, ne kadar sevaplar aldığını düşünün!.. Avustralya'da işrak vaktine kadar bekleniyor, o işrak namazı kılınıyor. Sünnet çünkü bu, SAS Efendimiz tavsiye etmiş; ama unutulmuş. Hocamız canlandırdı, hatırlatmış oldu.
Türkiye'de ben, Hocamız'dan önce başka yerlerde böyle sabah namazından sonra camide durup da, işrak vaktine kadar zikir, dua, ibadet, Kur'an okunmasını hiç görmedim.Hocamız'da bunu gördükten sonra bir tek yerde gördüm, Urfa'nın Dergâh Camii'nde gördüm. Orda da baktım okudukları evrad bizim evradın aynısı; demek ki gene bizim silsilemize mensub kimselerin bir uygulaması...
Zâten Mevlânâ Hàlid-i Bağdâdî Efendimiz Urfa'ya gelmiş. Hattâ torunu orda hastalanmış, vefat etmiş, Urfa Ulu Camii'nin avlusuna gömülmüş. Yâni oraları bizim diyarlar... Zaten Güneydoğu Anadolu, Nakşibendistan... Ben bunu böyle diyorum, bir iki kişiden de duydum; yâni yayılmış bu tabir... Orası Nakşıbendistan... Elhamdü lillâh, her dağda bir mübarek velînin türbesi var. İşte bu falanca, bu filânca diye oraları gezdiğimiz zaman ne kadar hoşumuza gitmişti.
İşrak namazı sevap... Sabahla öğlenin arasında, dokuzda/onda/onbirde dört rekât veya daha fazla kılınan duha namazı sevap... Akşam namazının arkasından kılınanevvâbin namazı sevap... Gece yatarken abdest alıp, namaz kılıp, abdestli yatmak sevap... Gece kalkıp teheccüd namazı kılmak sevap...
Demek ki bu on günde, gündüzleri oruç tuttuktan sonra bu namazlara devam edilebilir. Kur'an okunur, zikir yapılır, tesbihler çekilir... Çeşitli sevaplı tesbihler var, Peygamber Efendimiz tavsiye etmiş.
Peygamber Efendimiz dervişlerin sultanı, dervişliğin sultanı... Şeyhlerin sultanı... Nice nice zikirler tavsiye etmiş: "Sübhànallàhi ve bihamdihî, sübhànallàhil-azîm, ve bihamdihî estağfirullah." demek, salât ü selâm getirmek; "Sübhànallàhi vel-hamdü lillâhi ve lâ ilâhe illallàhu vallàhu ekber, ve lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâhil-aliyyil-azîm." demek; "Lâ ilâhe illallah" demek, "Allah" demek, "Hasbunallàh" demek ve sâir güzel kelimât-ı tayyibâtı söylemek, zikretmek... Kur'an okumak, hatim indirmek, Ramazandaki gibi gayretlenmek çok iyi...
--Başka?..
Kesenin ağzını açıp hayır hasenât yapmak çok iyi...
b. Kesenin Ağzını Açın!
Şimdi arkadaşlarımızla konuşuyoruz, yöneticilerle konuşuyoruz, vakıflarımızın sorumlularıyla konuşuyoruz. "Hocam sıkılıyoruz, hizmetleri götürmekte mâlî bakımdan zorlanıyoruz." diyorlar. "Can havliyle, var gücümüzle destekliyoruz ama, onları desteklerken biz de sarsılıyoruz, öteki müesseselerimiz de sarsılıyor." diyorlar.
Çok güzel müesseseler kurmuşuz, Allah'a hamd ü senâlar olsun... Televizyonlar, radyolar, gazeteler, dergiler, kitaplar, hayır müesseseleri... Bunların devam ettirilmesi de sevap... Bunların devam ettirilmesi için, hayır yapmak isteyen kardeşlerimiz kesenin ağzını açacaklar, bunları destekleyecekler
Bu gazete, burca dikilmiş, dalgalanan bir tevhid bayrağı... Bu gazete kapanmayacak! Bu radyo devam edecek!... Bu televizyon devam edecek...
Tabii televizyonun yayını çok zor ve çok masraflı yayın... Güzel görüntü olması için yeni aletler ister, devamlı masraf ister. Güzel güzel görüntülerin hazırlanması için, filmlerin çekilmesi için çok masraflar ister.
İnşaallah ben böyle çeşitli aletler alıp, gezdiğim yerlerden böyle şeyler yapıp göndermek istiyorum ama, ben bunu göndermek isterken o müesseseler çökerse; kurduğumuz müesseseler bakımsızlıktan çökerse, çok üzülürüm!
Geçen gün burdaki arkadaşlara, "Canım çok sıkılıyor." dedim; çünkü haberleri aldım. Arkadaşlarımız bir hizmeti götürmekte mâlî bakımdan zorlanıyorlar. Yoksa aşk ile, şevk ile, sevgi ile yapıyorlar da...
Tabii dünyada her işin yürümesi, yapılması önce imanla olur. İman olduktan ve hayırlı işlerin doğru kararlaştırılmasından sonra da, onların yapılması için para lâzım! Her şeyin yapılmasında ana iş, finans; yâni onun mâlî tarafının çözümlenmesi, halledilmesi, sağlanması lâzım!
Bugünlerde hayır yapmak çok sevaplı... O halde zengin kardeşlerimizden, varlıklı kardeşlerimizden, hayra niyetli olan kardeşlerimizden rica ediyorum, vakıflarımızı ve camiamızın kurmuş olduğu hayır müesseselerimizi desteklesinler!
Bu müesseseleri hayır yapsın, yayın yapsın, ilim irfan yayılsın, herkes gerçekleri öğrensin diye yapıyoruz. Dergilerimiz birkaç aydır tehire uğradı, çıkmadı; inşaallah onlar da çıkacak. Onların çıkması için; gazetenin kapanmaması, tirajının artması için, yarışta öteki gazetelerden geri kalmaması için, onları geçmesi için; radyomuzun, televizyonumuzun en çok dinlenmesi, izlenmesi için desteklenmesi lâzım!
Radyomuz çok başarılı elhamdü lillâh... Televizyonumuz bir kere bölgesel; maddî imkânsızlıklar vs. nedeniyle ulusal olamamışız. Onların güzel bir hizmet olması için işte imkânlar, işte hayırlı çalışmalar...
Demek ki kesenin ağzını açarak, fukaraya yardım ederek, hayır müesseselerimizi, hizmet müesseselerimizi destekleyerek; muhtaçlara yardım ederek, açları doyurarak, yoksulları kollayarak, çıplakları giydirerek sevaplar yapılabilir. Sevapların pek çok çeşitleri var.
Allah-u Teàlâ Hazretleri işte böylece bu on günde yapılan ibadetleri, hayırlı amelleri çok seviyor. Hani Ramazan'da herkes gayrete geliyor. İşte o Ramazan'dı, bu da Kurban. Yâni bu Kurban'ın evvelindeki bu on gün de aynı aşk ile, şevk ile, canlı ibadetlerin vesilesi olmalı!
Tabii bu Kur'an-ı Kerim'de de var, bu on gün... Vel-fecri Sûresi'nde buyruluyor ki, bismillâhir-rahmânir-rahîm:
(Vel-fecri ve leyâlin aşrin veş-şef'i vel-vetri) [Fecre, tan yerinin ağarmasına and olsun; on geceye and olsun; hem çifte, hem teke and olsun.]
Câbir RA'den rivayet edildiğine göre Peygamber Efendimiz buyurmuş ki: "Buradaki on günden murad (aşrul-adhâ) Kurban Bayramı'nın evvelindeki, Zilhicce'nin bu Kurban'a kadar olan on günündür." diye beyân etmiş. (Vel-vitrü yevmu arafe) "Tek gün denilen arafe günüdür. (Veş-şef'u yevmun-nahr) Çift sözüyle de kasdedilen Kurban Bayramı, yâni Arafe'den sonraki gündür." diye hadis-i şerif var. Sahih hadis-i şerif.
Buralardan belli oluyor ki bu on gün Kur'an-ı Kerim'le de, hadis-i şerifle de önemine işaret edilmiş bir gün. Ben de size önemini anlattım. Bu günlerde yapacağız sâlih amelleri arttırın ve gayrete gelin, çok güzel hizmetler yapın! Burçlara diktiğimiz bayraklar dalgalansın. Ulubatlı Hasanlar şehid olunca, bayraklar aşağı düşmesin; bir başkası gelsin, o tutsun, dalgalanmaya devam etsin! Burçlar fethedilsin, Kostantıniyyeler fethedilsin!..
Kostantin'in şehri Kostaninopolis'ti. Kostantin'in şehri ne olmuş? İslâmpolis-İslâmbul-İstanbul olmuş sonradan, İslâm şehri olmuş. Onun için bu işi bilenler, mahiyetini bilenler İstanbul kelimesini kullanmak istemiyorlar da, yerine "Kostaninapol" diyorlar, Kostantin şehri... Kostantin şehri idi, Fatih Sultan Muhammed --cennet mekân-- Han Hazretleri Peygamber Efendimiz'in müjdelediği ordunun başkanı, Peygamber Efendimiz'in müjdelediği genç komutan, Allah izni ve lütfu ve yardımıyla oraya İslâm'ı getirdi, o şehir İslâmbol, İstanbul oldu.
Ben küçükken "İslâmbol" derlerdi bizim yaşlılarımız. İstanbul'u galat söylüyorlar sanırdım, yâni İstanbul'u doğru telâffuz etmesini bilmiyorlar sanırdım. Şimdi işin esrarını öğrendim. Aslı İslâmbol, İslâm şehri demek. Ordaki bol, şehir demek; işte Bolu şehri var, Safranbolu var, İnebolu var, Hayrabolu var... İslâmbol ne demek?.. İslâm şehri demek. Kostantin devleti iken, Kostantinapol iken, İslâmbol yapmış Fatih Sultan Mehmed. Bu hatırayı unutmamak lâzım, bilmek lâzım, değerini anlamak lâzım!..
Tarihten kopan bir insan, hafızasını kaybetmiş, hastalanmış, Mecnun olmuş bir insan gibidir. Hafızasını, tarihini kaybetmiş olan bir millet böyle bir insan gibidir. Tarihimizi unutmayacağız, bileceğiz. "Cennet-mekân Fatih şöyle demişti. Muhteşem Süleyman Kânûnî şöyle demişti. Abdülhamid Han böyle demişti. Orhan Gàzi şöyle yapmıştı. Osman Gàzi oğlu Orhan'a şöyle vasiyet etmişti...' diye her şeyi su gibi bileceğiz.
Allah razı olsun bizim Ekmeleddin İhsan kardeşimiz, profesör doktor, vakfın başındaki sorumlusu, Allah yardımcısı olsun; bir kitap neşrettiler. Osmanlı Devleti'yle ilgili iki ciltlik kitap; kütüphânemde, karşımda... Ne güzel!
Araplar'dan bir zât-ı muhterem Osmanlılar'la ilgili bir kitap yazdı, dedi ki: "Kendisi iftiraya uğramış olan bir aziz devlet: Osmanlı devleti. (El-müfterâ aleyhâ) Kendisine iftira edilmiş, iftira atılmış, yalan yanlış yere karalanmış. Aslında asâletli, güzel duygularla çalışmış, mübarek, mübeccel bir devlet." diye Araplar yazıyorlar.
Bir seferinde, ben bir bakanla karşılaştım uçakta. "Ben çok merak ediyorum, bu Osmanlıları; onlarla ilgili doğru düzgün bir kitap tavsiye edebilir misiniz?" dedi bana Arap bakan. Arapça kitap istiyor. Ben de bazı tavsiyelerde bulunmuştum.
Yâni ecdâdımızı, tarihimizi, mâzimizi, mefâhirimizi, ecdadımızın kıymetli işlerini, kıymetli fikirlerini unutmayacağız, biz devam ettireceğiz. Başkası devam ettiremez, biz aşılayacağız. Cihana İslâm'ı biz götüreceğiz. Onun için çocuklarımıza Fatih ismini veriyoruz, onun için çocuklarımıza mücâhid ismini veriyoruz; Allah yolunda hizmet etsinler diye... Bunları unutmayalım!
Evet, bayraklar aşağıya düşmesin, sahipsiz kalmasın! Kurulan müesseselerin kurulması bir hizmettir, güzeldir; devam ettirilmesi de o kadar önemlidir. Devam etmeyen müesseseler çöktü mü yazık oluyor.
Bu on günde sâlih amellere dikkat edeceğiz. Oradan herhangi bir güzel müessesenin kapatıldığı haberini duymayacağım! Ricâ ediyorum, ikaz ediyorum!.. Allah yardımcı olsun...
c. İman, Cihad ve Hac
Gelelim bugünkü konuşmamızda ikinci bir hadis-i şerife. Ebû Hüreyre RA'den rivayet edildiğine göre... Buhàrî ve Müslim'in sahih kitaplarında var. Şimdi bizim Türkiye'de merak oldu, hadis söylediğin zaman mütmain olmuyor karşıdaki gençler; diyorlar ki:
"--Kaynağı ne?"
Tamam, kaynağı Buhàrî ve Müslim... Ebû Hüreyre RA'den rivayet etmişler ki: (Süile Rasûlüllah SAS eyyül-ameli efdalü?) Peygamber Efendimiz'den soruldu:
"--Yâ Rasûlallah, amellerin, ibadetlerin en faziletlisi hangisidir?"
Bu on günde en faziletli işleri yapmak, başka günlerde, başka aylarda yapılandan daha sevaplıdır diye de hadisi okuduk ya ilkönce... Şimdi burda gene, "Amellerin hangisi en faziletlidir, efdaldır?" diye soruldu Peygamber Efendimiz'e diyor, Ebû Hüreyre RA...
(Kàle:) Peygamber Efendimiz SAS buyurdu ki: (Îmânün billâhi ve rasûlihî.) "Allah'a ve onun elçisine --yâni Peygamber Efendimiz'in kendisine-- imandır.
Amellerin hangisi en faziletlidir, efdaldir diye soruldu. Peygamber Efendimiz SAS buyurdu ki, Allah'a ve onun elçisine imandır. En önemli iş odur, en önemli eylem odur, en önemli vazife odur. Allah'a kul olacak, allah'ın varlığını birliğini bilecek. Peygamber Efendimiz'in onun gönderdiği mübarek bir insan olduğunu; peygamberlerin sonuncusu ama, serveri olduğunu; insan neslinin, Benî Ademin seyyidi olduğunu bilecek; gelecek, bağlanacak Peygamber Efendimiz'e...
Bağlananlar ne güzel rüyâlarında tatlı tatlı görüyorlar; Peygamber Efendimiz'in güzel güzel iltifatlarına nâil oluyorlar. Memnun oluyorum. mektup yazıyor kız, üniversiteli... "Hocam rüyamda Peygamber SAS efendimiz'i gördüm." diyor. Seviniyorum, bak ne kadar güzel; genç yaşta o mazhariyete eriyorlar.
Ama ilk iş Allah'ın varlığını bilmek, Rasûlüllah'ın onun peygamberi olduğunu bilmek ve bağlanmaktır.
--Ne olacak Allah'ın varlığını bilince?..
Allah'a itaat edecek, kulluğu güzel yapacak.
--Rasûlün varlığını bilince ne olacak?..
Onun sünnetine uyacak. Ona indirilmiş Kur'an'ı tanıyacak, Kur'an'ı öğrenecek, Allah'ın ahkâmını öğrenecek ve Rasûlüllah'ın o ahkâmı nasıl uyguladığını anlayacak, öğrenecek. Rasûlüllah'ın yolunda yürüyecek. Sünnet-i seniyye çizgisinde yürüyünce, tüm münafıklar, deccal, şeytan, fâsık, fâcir, zalim... kimse öyle bir müslümana zarar veremez.
Sünnete sarılan müslüman kurtulur. Sünnetten ayrılan müslüman, fitnelerin, felâketlerin, aldatmacaların karşısında yıkılır, kaybolur, mahvolur. Onun için sünnet-i seniyyeye sarılacak. Öyle diyor Peygamber Efendimiz, bakın: Allah'a inanmak ve Rasûlüne inanmak... İkisi ayrılmaz birbirinden. Çünkü Allah'ın emirlerini bize bildiren, onun elçisi olan Muhammed-i Mustafâ... İkisi beraber tabii... Allah onu göndermiş, ona tam tâbî olacağız.
(Kîle: Sümme mâ zâ?) "Sonra, bundan sonraki sırada hangisi var? Bundan sonraki hangisidir yâ Rasûlallah?" diye sordular.
Tamam, birincisi Allah'a inanmak, Rasûlüllah'a inanmak.... Şimdi bazıları Türkiye'de var, Avrupa'da var, Amerika'da var, karşılaşıyoruz; "Ben Allah'a inanıyorum!" diyor. Güzel... Teist, yâni ateist değil, tanrı tanımaz değil. Normal-anormal, teist-ateist; a olumsuzluk takısı oluyor. Ateist, tanrı tanımaz, tanrıyı inkâr eden, münkir, tanrının varlığını inkâr eden değil; teist... Ama yetmez. "Tanrı tanırsın ama, senin tanıdığın tanrıyı bir tarif et bakalım!" diyorsun. Konuştuğu zaman, bakıyorsun çok yanlış.
Doğrusunu nerden öğreneceğiz?.. Rasûlüllah Muhammed-i Mustafâ Efendimiz'den öğreneceği için, önce (Îmânün billâhi ve rasûlihî) diyor. Çünkü başka türlü, tanrı deyince herbirisi bir başka şeye tapınır. Öteki dinlerin mensupları da putları yapıp karşısında tapınmıyorlar mı?.. Eskiden beri tarih boyunca böyle olmamış mı?..
Onun için önce Allah'a ve Rasûlüne iman... Sonra, "Bundan sonra nedir?" diye soruldu Peygamber Efendimiz'e. (Kàle:) Buyurdu ki: (Elcihâdü fî sebîlillâh.) "Allah yolunda cihad etmektir."
Tabii cihad deyince ilkönce aklımıza savaş geliyor. Elimize kılıcı alacağız veya silâhı; çağa göre, devre göre silâhlar değişiyor. Onunla düşmanla çarpışacağız. Tamam ama, bu devrin silâhları nedir?..
Bu devrin silahlarından bir tanesi televizyondur. Onun için bir ülkeyi istilâ etmek isteyenler, önce medya dedikleri basın yayınına hakim olmak istiyor. Televizyon silahtır. Bakıyorsun, hep düşmanlar heveslenmiş, almış. Bir ülkenin basınına hakim olmak, halkı şaşırtmak istiyorlar.
Radyo bir silâhtır. Hem korunmakta silahtır, hem düşmanın seni yıkmak istemesinde silahtır. Yâni sen de korunmak için, o silâha sahip olacaksın!
Mektep, üniversite silahtır. Türkiye'ye kasdedenler, Ortadoğuya kasdedenler ilkönce üniversite kurdular buralarda. Kendi üniversitelerini kurdular, kendi adamlarını orda yetiştirdiler; sonra isyan çıkarttılar devletimizde... Orda yetiştirdikleri insanlarla devletimizi parçaladılar. Demek ki üniversite silâhmış, tarihte gördük. O halde biz de onlara sahib olacağız.
Mektepler silahtır. Fransızlar Galatasaray Sultânîsini kurmuş, Avusturya Avusturya Lisesini kurmuş, Fransızlar Dam dö Siyen'i kurmuş, Amerikalılar Amerikan Kolejini kurmuş... Herkes bir çalışma yapıyor, yetiştirmek istiyor, kendi fikirlerini aşılamak istiyor. Ya da kendi fikrinden olan insanlar, öteki fikirleri alıp da bizden kopmasınlar diye onları korumak istiyor olabilir.
O halde, demek ki, zamanın silâhları bunlar... Gazete silahtır, mecmua silahtır, kitap silahtır, fikir silâhtır, akıl silahtır, mantık silahtır, ilim irfan silahtır... Cahillik silâhsızlıktır. Bunlara sahip olmamak, düşmanın karşısında çırıl-çıplak, elleri havaya kaldırıp esir olmak demektir. Onun için o cihadın her yönünü bileceğiz.
Biliyorsunuz ki cihadın çeşitleri var. İnsanın nefsiyle uğraşması da cihad, hem de en büyük cihad... Sonra her yerde hak sözü söylemek de cihad.
(Efdalül-cihâdi kelimetü hakkun inde sultânin câir) "Cevredici, zalim hükümdarın yanında hak sözü söylemek, cihadın en üstünüdür." Çünkü herkes korkuyor, çekiniyor; ama o korkmuyor, Allah rızası için hakkı söylüyor.
"--Öyle değil efendim, doğrusu budur. Yanlış yapıyorsunuz, yanlış yapmayın! Sonra toplum zarar görür, devlet zarar görür, millet zarar görür." diyor.
Cihadın bir çeşidinin de böyle, yanlış yapanları ikaz olduğunu, hem de en faziletli cihad olduğunu hadis-i şeriflerden öğreniyoruz.
Demek ki bu günlerde, amellerin en fazîletlilerini yapmağa çalışacağız. Bu hadis-i şerif de çok denk geldi şimdi. Birincisi Allah'a ve onun Rasûlüne iman, ikincisi Allah yolunda cihad... (Kîle: Sümme mâ zâ?) "Bundan sonra ne gelir yâ Rasûlallah?" diye yine sordular.
(Kàle: Haccün mebrûr.) "Usûlüne uygun, güzel bir şekilde yapılmış olan hacdır." diye, Peygamber Efendimiz haccın da çok büyük bir şey olduğunu buyurdu.
Tabii hacca herkes gelemiyor. Türkiye'de şartlar var, hattâ kur'a var... Arabistandan sınırlamalar var, vize var... Sonra insanın kişisel olarak sıhhati uygun olmayabilir, parası olmayabilir. Çeşitli başka mânîler olabiliyor. Herkes hacc-ı mebrûr yapamıyor. Allah hepimizi haccını güzel yapmağa, mebrur bir hac yapmağa muvaffak eylesin...
(Elhaccül-mebrûru leyse lehû cezâün illel-cenneh) "Hacc-ı mebrur yaptı mı mükâfatı cennet, başka bir şey değil." buyrulmuş. O mükâfatı kazanıyor. Haccı mebrur yapanın mükâfâtı o kadar büyük. Bu hususta pek çok hadis-i şerifler var.
Şu sırada ben bu konuşmayı yaparken, ezan da okundu. Onun için bu kadarla bugünkü sohbetimi tamamlamak istiyorum. Bu Zilhiccenin on gününü, Kurbana akdarki günleri en güzel şekilde çalışmalarla değerlendirmenizi diliyorum. Allah-u Teàlâ Hazretleri büyük sevaplar kazandırsın...
Bir de müjde bekliyorum ki, müesseselerimizin bütün müşkilatları hallolmuş ve inşaallah müesseselerimiz düze çıkmış, iyi hizmet yapıyor, kuvvetli diye inşaallah Kurban bayramında o haberleri alırım.
Bunları söylüyorum. Bazı yerlerde bu konuşulmuş. Kardeşlerimiz, ihvanımız toplanmışlar, vaad etmişler; ama vaadlerini verenler, tüm söyleyenlerin anca üçte biriymiş... Halbuki, (Elva'dü ked-deyn) "Vaad etmek borç gibidir." Borcunu vermeyenin de Allah namazını, orucunu, ibadetini kabul etmiyor. Borcunu ödemesini istiyor yâni...
E şimdi söz vermiş toplantıda, sonra yerine getirmemiş. Müessese kâğıt alamıyor, maaş veremiyor, telefon parası ödeyemiyor. Hizmet aksar... Onun için hem vaad edenler vaadlerini versinler, hem de bu konuşmamla yeni duyan kardeşlerimiz desteklerini sağlasınlar, güzel bir müjdeyi bayrama hazırlasınlar; ben de böylece bir bayram hediyesi kazanmış olayım diye düşünüyorum.
Allah hepinizden razı olsun...
Esselâmü aleyküm ve rahmetullàhi ve berekâtühû!..
19. 03. 1999 Cuma - MEKKE