DİN VE İLİM

İLİM VE SANAT MAYIS 87

Prof. Dr. M. Es'ad COŞAN

Din ve ilim üzerine çok yazı yazılmıştır. Bazı kişiler bu ikisini birbiriyle çatışır gösterirler. Bu iddia, batıl inançlara ve tahrif olunmuş saçma dinlere salik olan toplumlar için kısmen doğru olsa bile bizim toplumumuz için asla geçerli değildir. Çünkü yüce İsl(m dinimiz, şu anda yeryüzünde mevcut olan diğer dinlerden çok farklı ve çok üstündür.

Bizim din ve (manımız, hem dünya, hem ahiret saadetinin sebebi ve menbaıdır; çünkü ad(let duygusu, hakikat saygısı, ilim aşkı, dürüstlük tutkusu, sanat zevki, kemal zevki, hizmet şuuru, insan sevgisi, sorumluluk idraki, feragat iz'anı, şecaat vasfı, şehadet arzusu, cihad azmi, faz(let hissi... yani bütün makbul sıfatlar ve memduh hasletler oralardan doğmakta ve beslenmektedir; dolayısıyla maddi ve manevi kalkınmamızın vazgeçilmez şartı ve en önemli unsuru olan "k(mil ve kaliteli insan" kadromuz, onların feyizli ve nurlu gölgesinde yetişecek; özlenen ve özlenilen ferdi ve ictimai refah ve saadete ulaşmak onlarla sağlanabilecektir.

Yıllar boyu münkirlerin kahrını çekiyoruz. Birtakım nasipsiz kişiler, uzun zamandan beri, as(l milletimizin temiz inancını, yüce ahlakını, sinsi ve şuurlu bir çalışma ile, dejenere etmekte dış düşmanlara yardımcı olmaktadırlar. Bilhassa tanzimat devrinde kazandıkları haklarla teşkil(tlanan azınlıklar, gücümüzü kırmak isteyen Garb'ın kuvvetli desteği ile, dinsizliği Osmanlı münevver tabakası arasında tutundurmuş ve geliştirmişlerdi. Bugün de onların bakiyyesi olan ateistler, idare, eğitim ve kültür hayatımızda çok müessir role ve zengin araçlara sahiptirler; güçlü teşkilatları, yazarları, yayınları, müesseseleri, bütçeleri vardır. Bunlarla efk(r-ı umumiyeyi şekillendirmeğe ve yöneticileri yönlendirmeğe çalışır, kısmen de başarılı olurlar.

Yakın yılların dehşet verici olaylarıyla açıkça gördük ki dini ihmal ve imanı ink(rın faturası, bu dünyada bile korkunçtur. Dinsiz ve imansız yetiştirilen nesiller ancak asi, insafsız, küstah, cahil, gaddar, hain, moünist, nihilist, pesimist, egoist, nüdist, alkolist ve anarşist olabiliyor; sevgiden, saygıdan, acımadan, hoşgörüden, fedakarlıktan, samimiyetten, sorumluluk taşımadan, güvenilirlikten nasipsiz kalıp, yaşadığı, yetiştiği toplumun başına püsküllü bel( kesiliyor; fedi akibetleri de genellikle ruh( bunalım, bedeni çöküntü, akl( muvazenesizlik, çıldırma, intihar, hapis veya idam şeklinde tecelli ediyor.

Çünkü dinsizlik insan tabiatına, akla, mantıka, ilme, irfana aykırıdır. Cidd( ilim, iman etmeyi gerektirir. Büyük (lim ve filozofların kahir ekseriyeti inançlı kişilerdir. İnançsızlar azınlık ve istisnadır. Modern ilmi gelişmeler, dini yıkmamış bil-akis (man hakikatlerini takviye etmiştir. İnkarcılık artık 19. Yüzyılda kalmış, çağdışı bir cereyan durumundadır.

Tekrar geriye dönnmek, kısır döngüye düşmek, olanları görmezlikten gelmek, olayları unutmak, gerçeklere kulak tıkamak fevkal(de anlamsızdır. Yeniden ateizmin propagandasını yapmak, müslüman mahallesinde salyangoz satmak, halka sadece antitezi vermeğe çalışıp, gerçeklerin tebliğ ve talihini çelmelemek milletimize sadece zarara verir.

Ey müminler!

Biz insanlar ve çevremizdeki varlıklar güçlü değil (ciz; hakim değil mahkum; baki değil fani, kadir değil makdur; fail-i muhtar değil, çok kere mecbur ve muztar olduğumuza göre kainatı yaratan ve yöneten alim bir l(lık, hak(m bir mutasarrıf, rah(m bir Rabb ve müte(l bir sahibimiz olduğunu makbule mecbursunuz. Aksi takdirde kainatın var oluşunu bir sebebe bağlayamaz, mevcut harika nizamın yıldızlar ve atomlar (leminin (makro ve mikro kozmos'un) şahane ahenginin hayranlık uyandıran matematiksel intizamının mantiki izahını yapamazsınız. Sizin fikir (!) kitabınızın başı ve sonu kopuk ve eksik kalır.

Siz fasit bir fikirden ziyade, galiba fikirsizliğe, şeytana, nefse, sekse, paraya, kadına, manfaate, maddeye ve fani hayata kapılmakta ve tapınmaktasınız.

Ey mü'minler!

Madem ki münkirler bu kadar faal, katı ve mütecavizdir, o halde siz de gayrete gelmeli, doğrunun ve güzelin tebliğine çalışmalı; açık-seçik, t(vizsiz ve tevilsiz gerçeği söylemeli, İslam'ı eksiksiz anmalı; göğsünüzü gere gere "ben de müslümanım!" diyebilmeli, inancınızı gönlünüzce yaşamalı ve baskılara boyun eğmemelisiniz.

Sanırım şu sırada yapılacak en önemli işimiz budur.